Zhozef Fushenë, njërin prej njerëzve më të fuqishëm të kohës së tij dhe njërin prej njerëzve më të shquar të të gjitha kohërave, nuk e kanë dashur bashkëkohësit e tij dhe pasuesit e kanë gjykuar edhe më keq. Napoleoni në ishullin e Shën Elenës, Robespieri duke u folur jakobinëve, Karnoi, Barrasi, Talejrani në kujtimet e tij dhe të gjithë historianët francezë, qofshin këta ruajalistë, republikanë apo bonapartistë, me t’u përmendur emri tij, fillonin të shkruanin me mllef e inat duke i vënë lloj-lloj epitetesh si tradhtar i lindur, intrigant, zvarranik, servil, njeri që s’e ka për gjë të kalojë nga një kamp nextjetrin, i poshtër, i pamoralshëm, që meriton vetëm përbuzje, duke e damkosur me të gjitha vulat e turpit; as Lamartini, as Mishle e as Lui Blani nuk janë përpjekur seriozisht ta studiojnë karakterin e tij ose, më saktë, mungesën këmbëngulëse e të çuditshme të karakterit. -Viti I botimit: 2011 -Faqe:316 – Autori:Stefan Zweig
Nuk ka ende komente.